Ewa Wiśniewska laureatką Złotego Anioła dla Damy Polskiego Kina!
Złotym Aniołem dla Damy Polskiego Kina podczas MFF Tofifest. Kujawy i Pomorze wyróżniamy wyjątkowe artystki o bogatym dorobku filmowym i teatralnym. Laureatki nagrody od lat zachwycają widzów różnorodnymi rolami, wszechstronnym talentem, niepokornością i wrażliwością, a wiele spośród ich dokonań na stałe zapisało się w historii kina. W tym roku uhonorujemy statuetką wybitną polską aktorkę, Ewę Wiśniewską.
Ewa Wiśniewska urodziła się w 1942 roku w Warszawie. Jako uczennica Liceum im. Narcyzy Żmichowskiej została laureatką konkursu miesięcznika „Film”: Piękne dziewczęta – na ekrany!. Zgłoszenie w formie zdjęcia zostało wykonane przez znanego na całym świecie fotografa Edwarda Hartwiga. W 1963 roku ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, gdzie występowała m.in. w „Operze za trzy grosze” w reż. Aleksandra Bardiniego.
W bogatej filmografii aktorki znajdują się charakterystyczne role; zagrała m.in. w: „Granicy” Jana Rybkowskiego (1977), „Co mi zrobisz jak mnie złapiesz” Stanisława Barei (1978), „Ucieczka z kina ‘Wolność’” Wojciecha Marczewskiego (1990), „Złocie dezerterów” Janusza Majewskiego (1998), „Starej baśni. Kiedy słońce było bogiem” Jerzego Hoffmana (2003) czy „Juliuszu” Aleksandra Pietrzaka (2018). Uhonorowana Złotym Gronem Lubuskiego Lata Filmowego za „Sceny dziecięce z życia prowincji” Tomasza Zygadły (1985). Kreacja Róży w „Cudzoziemce” Ryszarda Bera (1986) przyniosła jej liczne nagrody: za Pierwszoplanową Rolę Kobiecą na Festiwalu Polskich Filmów Fabularnych w Gdańsku, Złotą Kaczkę, nagrodę miesięcznika „Film”, Nagrodę Szefa Kinematografii. Nagrodzona jako Najlepsza Aktorka na Festiwalu Filmowym Golden Rooster and Hundred Flowers za występ w „Piątej porze roku” Jerzego Domaradzkiego (2012). Dwukrotna laureatka prestiżowej nagrody Orzeł za Drugoplanową Rolę Kobiecą w filmach „Ogniem i mieczem” Jerzego Hoffmana (1999) oraz „Zupa nic” Kingi Dębskiej (2021). Odznaczona Srebrnym Krzyżem Zasługi (1979), Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski (2017), a także Złotym Medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis (2024).
W 1965 roku wcieliła się w rolę Elzy Ring w „Stawce większej niż życie”, emitowanej w formie 14 spektakli nadawanych na żywo w ramach Teatru Telewizji. Wystąpiła również w serialach takich jak Doktor Ewa (1970), Wielka miłość Balzaka (1973), Janosik (1973), 07 zgłoś się (1978) i Wiedźmin (2002). Publiczność mogła ją podziwiać na deskach najsłynniejszych warszawskich teatrów, m.in. Praskiego Teatru Ludowego, Kwadratu, Ateneum im. Stefana Jaracza oraz Teatru Narodowego (do jego zespołu należy od 2009 roku). Podczas Kaliskich Spotkań Teatralnych uhonorowana nagrodą publiczności (1980) oraz nagrodą aktorską (1993). Otrzymała nagrodę Feliksa Warszawskiego za występ w „Błądzeniu” w reż. Jerzego Jarockiego w roli Cioci, Królowej Małgorzaty, Matki i Hrabiny (2004). Laureatka nagród Festiwalu Teatru Polskiego Radia i Teatru Telewizji Polskiej „Dwa Teatry”.
